Schapenfokkerij "Schapendries"

Wiltshire Horn schapen

Het ras

Ontstaan

Hoe het ras zou kunnen ontstaan zijn is te vinden op de site van de 'The Wiltshire Horn Sheep Society' uit groot Brittanië. Waar dit bijzondere ras juist ontstaan is, is niet gekend. Opgravingen van een Romeinse boerderij in Rockbourne in het graafschap Wiltshire tonen alleszins aan dat 2000 jaar geleden daar reeds een vergelijkbaar schaap voorkwam. Sommigen denken dat de oorsprong ligt bij de Europese Mouflon, een wild schaap dat nu nog leeft in Corsica en Sardinë. De romeinen zouden dit schaap naar Groot Brittannië gebracht hebben waar het dan verder gekweekt werd.

De echte toedracht over het ontstaan van het ras zal waarschijnlijk nooit bekend zijn. Feit is dat uit documentatie blijkt dat het ras het belangrijkste ras was in de 18de eeuw in Wiltshire.

Een schrijver uit die tijd schreef over het ras : ..." het zal de reiziger opvallen hoe goed de schapen die in de lage weiden grazen aangepast zijn aan de bodem. Deze boederijen hebben een dier nodig dat lenig en actief is; dat op korte tijd grote afstanden kan afleggen zonder daarbij schade op te lopen; dat zonder moeite kan klimmen; dat de hitte van de zomer kan verdragen zonder schuilhok en dat kan overleven op het onkruid dat het kan vinden op de verdorde weiden......

Reeds in januari 1923 werd in Groot Brittanië begonnen met stamboek werking. Een veertigtal boeren kwamen samen en richten de vereniging op met als doel : " ..de afstamming van de dieren bij te houden, de inlandse kweek te stimuleren en de exportkansen te onderzoeken ....".

Het ras kende veel succes tot de jaren zestig. nadien daalde de belangstelling maar de laatste twintig jaar is het weer zeer succesvol door de verbeterde kwaliteit van de dieren en doordat veel schapenhouders het gemakkelijk onderhoud en vooral het zelfruiend zijn hebben leren waarderen. Veel schapen werden ondertussen uitgevoerd naar Australië, Nieuw Zeeland, Zuid Amerika en West Indië. Ook op het Europese vasteland stijgt het aantal Wiltshire Horns van jaar tot jaar. Gezien de lage wolprijzen stijgt de belangstelling voor zelfruiende schapen. Zo werd de Wiltshire Horn recent gebruikt voor de ontwikkeling van zelfruiende nieuwe rassen zoals de Nolana, de Katahdin en de Easycare. 'The Wiltshire Horn Sheep Society' in Groot Brittanië werkt voortdurend aan de verbetering van het ras. Zo werd reeds in 1996 een weegprogramma opgestart om de groei van het ras nog te verbeteren. Meer informatie over de werking van de vereniging is te vinden op hun website.

Het ras

Ontstaan

Hoe het ras zou kunnen ontstaan zijn is te vinden op de site van de 'The Wiltshire Horn Sheep Society' uit groot Brittanië. Waar dit bijzondere ras juist ontstaan is, is niet gekend. Opgravingen van een Romeinse boerderij in Rockbourne in het graafschap Wiltshire tonen alleszins aan dat 2000 jaar geleden daar reeds een vergelijkbaar schaap voorkwam. Sommigen denken dat de oorsprong ligt bij de Europese Mouflon, een wild schaap dat nu nog leeft in Corsica en Sardinë. De romeinen zouden dit schaap naar Groot Brittannië gebracht hebben waar het dan verder gekweekt werd.

De echte toedracht over het ontstaan van het ras zal waarschijnlijk nooit bekend zijn. Feit is dat uit documentatie blijkt dat het ras het belangrijkste ras was in de 18de eeuw in Wiltshire.

Een schrijver uit die tijd schreef over het ras : ..." het zal de reiziger opvallen hoe goed de schapen die in de lage weiden grazen aangepast zijn aan de bodem. Deze boederijen hebben een dier nodig dat lenig en actief is; dat op korte tijd grote afstanden kan afleggen zonder daarbij schade op te lopen; dat zonder moeite kan klimmen; dat de hitte van de zomer kan verdragen zonder schuilhok en dat kan overleven op het onkruid dat het kan vinden op de verdorde weiden......

Reeds in januari 1923 werd in Groot Brittanië begonnen met stamboek werking. Een veertigtal boeren kwamen samen en richten de vereniging op met als doel : " ..de afstamming van de dieren bij te houden, de inlandse kweek te stimuleren en de exportkansen te onderzoeken ....".

Het ras kende veel succes tot de jaren zestig. nadien daalde de belangstelling maar de laatste twintig jaar is het weer zeer succesvol door de verbeterde kwaliteit van de dieren en doordat veel schapenhouders het gemakkelijk onderhoud en vooral het zelfruiend zijn hebben leren waarderen. Veel schapen werden ondertussen uitgevoerd naar Australië, Nieuw Zeeland, Zuid Amerika en West Indië. Ook op het Europese vasteland stijgt het aantal Wiltshire Horns van jaar tot jaar. Gezien de lage wolprijzen stijgt de belangstelling voor zelfruiende schapen. Zo werd de Wiltshire Horn recent gebruikt voor de ontwikkeling van zelfruiende nieuwe rassen zoals de Nolana, de Katahdin en de Easycare. 'The Wiltshire Horn Sheep Society' in Groot Brittanië werkt voortdurend aan de verbetering van het ras. Zo werd reeds in 1996 een weegprogramma opgestart om de groei van het ras nog te verbeteren. Meer informatie over de werking van de vereniging is te vinden op hun website.